طالبان نشست دوحه را تحریم کردند. وزارت خارجه طالبان در‌ اعلامیه‌یی گفت که سازمان ملل شروط آنها را نپذیرفته و شرکت در دوحه را مفید نمی‌داند.

به گزارش کشورنیوز، طالبان با شرکت در دوحه می‌توانستند مطالبات‌شان را مستقیم مطرح کنند. اما عدم حضور نمایندگان طالبان، برای مردم افغانستان و جریان‌های مخالف یک فرصت است.

عدم حضور طالبان نشان می‌دهد که این گروه هیچ احترامی به مطالبات داخلی و طرح‌های بشردوستانه بین‌المللی ندارد. تصمیم طالبان بی‌اعتمادی میان این گروه و جامعه جهانی را افزایش می‌‌بخشد.

نشست دوحه بر بنیاد فیصله شورای امنیت سازمان ملل برگزار می‌شود. شورای امنیت در قطعنامه‌یی از طالبان به خاطر نقض گسترده حقوق بشر، سرکوب و به حاشیه راندن زنان، انتقام‌گیری از نیروهای سابق امنیتی به تندی انتقاد کرد و از تعیین هماهنک‌کننده ویژه سازمان حمایت کرد.

تعیین هماهنک‌کننده سازمان ملل بدین معناست که بحران افغانستان پابرجاست. برخلاف آنچه طالبان می‌پندارند. طالبان می‌گویند که جنگ ختم شده، امنیت تامین است و داعش سرکوب شده و نظام اسلامی برقرار شده است. اما دنیا و مردم افغانستان می‌گویند که وضعیت در حاکمیت طالبان بدتر و خطرناک شده است.

علی احمد جلالی وزیر داخله سابق افغانستان در تویتی گفت: «امتناع طالبان از شرکت در نشست دوحه، به انزوای بیشتر این گروه می‌انجامد؛ عدم تمایل این گروه برای حل و فصل بحران از راه گفت‌وگو را نشان می‌دهد؛ جایگاه طرف‌های غیر طالب را بالا می‌برد؛ و مخالفت طالبان، اهمیت تعیین هماهنگ‌کننده ویژه سازمان ملل متحد را برجسته می‌سازد.»

در نشست دوحه، شاه‌گل رضایی، محبوبه سراج، میترا مهران و لطف‌الله نجفی‌زاده، به نمایندگی از زنان، جامعۀ مدنی و رسانه‌ها شرکت کرده‌اند.

جمشید یما امیری روزنامه نگار گفت که به نظر می‌رسد سازمان ملل متحد این‌بار در گزینش نمایندگان زنان و جامعۀ مدنی افغانستان با دقت عمل کرده است. به گفتۀ او، عبور از چهره‌های تکراری و تیکه‌داران سیاسی گامی به پیش محسوب می‌شود.