حمید خراسانی در سال ۲۰۱۹ به اتهام آدم‌ربایی، قاچاق مواد مخدر، باج‌گیری از تاجران، قتل، راه‌زنی و زورگویی بازداشت شده بود. خراسانی برای فراز از قانون، بازداشتش را سیاسی، قومی و گروهی عنوان کرد و از هوادارانش خواست که به خیابان بیایند و دست به اعتراض بزنند. جمعی از چهره‌های قومی و فرصت‌طلب که در میان آن چهره‌های شناخته شدۀ فرهنگی نیز حضور داشت، به صدای خراسانی لبیک گفته و اعتراضاتی را در کابل سازمان‌دهی کردند. در پی فشارهای سیاسی و اعتراضات گروهی، خراسانی از بند آزاد شد و به پنجشیر پناه برد و با استفاده از عقبۀ اجتماعی فعالیت هایی را برضد نظام راه اندازی کرد. با سقوط نظام، خراسانی به صفوف طالبان پیوست و برای کسب اعتماد سران طالبان در سرکوب مردم پنجشیر و ترور فرماندهان مقاومت پیش قدم بود. خراسانی سه سال پی هم تلاش کرد تا در صف طالبان جای پا باز کند. اما تلاش هایش ناموفق بود. طالبان هیچ جایگاهی به خراسانی قایل نشدند. اکنون خراسانی باردیگر قوم و زبان را وسیله قرار داده و در پی امتیازگیری از گروه حاکم در افغانستان است. درحالی‌که در سه سال گذشته هیچ کسی به پیمانۀ خراسانی برضد قوم و زبان خودش فعالیت نکرده است. با توجه به بازار گرم قوم گرایی و زبان پرستی، شکی نیست که خراسانی باردیگر به قهرمان قومی مبدل شود!