‎مارتین چالف

‎گاردین

‎«اگر ۲۰۱۸ سال محمد بن سلمان (ولیعهد سعودی) بود، سال آینده احتمالاً هر چیزی غیر از این خواهد بود. برای ولیعهد جوان سعودی همه چیز با بخت‌یاری آغاز شد؛ بسته اصلاحات بلندپروازانه او در داخل کشور مورد پسند قرار گرفت، برنامه‌های منطقه‌ای فتنه‌جویانه‌اش از حمایت خارجی برخوردار شد و رابطه‌ای صمیمی میان او و “جارد کوشنر” شکل گرفت: فردی که او هم حدوداً ۳۰ سال دارد و پدرزنش، “دونالد ترامپ”، عربستان سعودی را به عنوان قدرت برتر خاورمیانه جا زده بود».

‎«تمام این پیشرفت‌ها[ی عربستان سعودی]، ظرف ۷ دقیقه‌ای که در جریان آن یکی از مخالفان بن سلمان در داخل ساختمان کنسولگری سعودی در استانبول کشته شد، فروپاشید. این ترور شوک‌آور تقریباً تمامی جنبه‌های برنامه‌های ولیعهد را زیر ذره‌بین قرار داده  و باعث شده متحدان و منتقدانی که در ابتدا با ولیعهد گرم گرفته بودند ستون‌های محوری برنامه‌های او را به چالش بکشند. سال نو میلادی در حالی آغاز می‌شود که مجلس سنای آمریکا به حمایت از ائتلاف تحت رهبری سعودی در جنگ یمن پایان داده و مستقیماً محمد بن سلمان را به صدور فرمان قتل خاشقچی متهم کرده است. از امکان موفقیت سیاست محاصره قطر به عنوان یکی دیگر از پروژه‌های سعودی کاسته شده و تنش‌ میان ریاض-اتاوا و برنامه اصلاحات اقتصادی و فرهنگی در وضعیت بهتری قرار ندارند.”

‎”جنگ یمن دردسر ویژه محمد بن سلمان توصیف شده؛ او که متعهد شده بود مانع حضور ایران در شرق عربستان سعودی شود، خزانه پادشاهی سعودی را خالی کرده و باعث شده بخش زیادی از جمعیت کشور فقیر یمن به سوءتغذیه و امراض واگیردار مبتلا شوند,  ولی‌ هیچ نتیجه‌ای هم برای دور نگاه داشتن دشمن [ایران] نداشته است. اگر اتش بس در یمن دوام آورد، فشار برای مصالحه دأیمی افزایش خواهد یافت.”

‎”حضور ایران در شرق پادشاهی [عربستان] خیره کننده است، همانطور که در عراق و لبنان هم همینطور است، جایی‌ که انتخابات ماه مه گذشته بدون نتیجه مانده است – فرایند دموکراتیک بخاطر دعواهای سیاسی، که بیشتر درباره اهداف [قدرت های] منطقه است تا مسائل داخلی‌، متوقف شده. در بیروت حزب الله مایل نیست به تشکیل دولتی رضایت دهد که به متحدانش قدرت بیشتری نمیدهد. در عراق وزارت خانه‌های اصلی‌، کشور و دفاع، بدون وزیر مانده ا‌ند. در هر دو مورد جنگ قدرت ممکن است برای مدتی‌ طولانی طول بکشد.”

«ایران، به لطف نقشی که در حفظ سوریه برای بشار الاسد بازی کرد، نفوذش در سراسر منطقه را تثبیت کرده و این واقعیتی است که تهران قصد دارد سال آینده آن را تحکیم کند. آمریکا که پیشروی‌های ادامه‌دار ایران زنگ خطر را برایش به صدا درآورده قصد دارد سال ۲۰۱۹ را به سال متوقف کردن تهران در مسیر حرکتش تبدیل کند».

‎”واشنگتن تحریم‌هایی‌ را که دولت اوباما لغو کرده بود دوباره برقرار نموده و سخت تر کرده است. واشنگتن همچنین به متحدان ایران در منطقه، لبنان، سوریه و عراق، جاهایی که نفوذ و پول ایران همچنان پس از اعمال دوباره تحریم هم باقی‌ مانده، فشار میاورد….”