منبع: مجله (Bloomberg)

حمله هواپیمای بدون سرنشین ایالات متحده که باعث قتل ایمن الظواهری در پایتخت افغانستان کابل گردید، رهبری طالبان را هم دست‌وپاچه کرده است. تعهدات مکرر رهبری طالبان در نشست‌های بین المللی برای جلوگیری از تبدیل شدن افغانستان به پناهگاه امن تروریستان  به عنوان یک دروغ بزرگ افشا شده است. بنا بر گزارش‌ها رهبر القاعده در پایتخت افغانستان در خانه‌ای متعلق به یکی از دستیاران خاص سراج الدین حقانی وزیر داخله طالبان زندگی می‌کرد.  

چندین روز پس از این قتل، طالبان در تلاش این بودند تا پاسخ مناسبی را دریافته و بعدآ ارایه نمایند. ممکن دلیل این تاخیر ناشی از آن باشد که هیبت الله آخوندزاده رهبر خود خوانده طالبان و هیأت رهبری طالبان در پی شناسائی فرصتها و چالش‌هایی بودند که پس از قتل ظواهری ایجاد شده است.

در حالی که گروه طالبان برای جشن گرفتن اولین سالگرد بازگشت به قدرت پس از خروج نظامی ایالات متحده در سال گذشته خود را آماده می‌سازند، ولی هدف اصلی‌شان که به رسمیت شناخته شدن آنها به عنوان حاکمان قانونی از سوی جامعه بین المللی میباشد، تا هنوز تحقق نیافته است.

بحران اقتصادی در ماه‌های اخیر جدی تر شده است. چنانچه افغانستان از اثرات بدترین خشکسالی‌های دو دهه گذشته نیز رنج می‌برد. گزارش اخیر بازرس ویژه ایالات متحده برای بازسازی افغانستان حاکی از آن است که 70 درصد خانواده‌ها “نمی‌توانند نیازهای اولیه غذایی و غیرغذایی خویش را تامین نمایند.”

اگر رهبری طالبان بتواند نیروهای شبکه القاعده را از فعالیت در کشور بازدارد، ممکن است این ادعای را که طالبان قدیم نیستند، تقویت نماید. در عین زمان، انجام فعالیت‌های تجاری افغانستان را  با جامعه بین المللی آسان تر ساخته و راه را برای جلب حمایت‌های اقتصادی و کمک‌های بشردوستانه مورد نیاز هموار می‌سازد.

اما بسیاری از طالبان، قتل ظواهری را یک توهین ملی دانسته و بزودی در روزهای آینده غوغای انتقام جویانه را سر خواهند داد. آخوندزاده در این مدت بیشتر مراقب سراج الدین حقانی، قدرتمندترین فرد شبکه حقانی و حامی اصلی القاعده در افغانستان بوده اینکه خانه ای مربوط به او محل بودبادش ظواهری بوده است.

حقانی که احتمالاً ضدآمریکایی ترین رهبر طالبان است، از سوی ایالات متحده به عنوان تروریست معرفی شده است. دفتر تحقیقات فدرال برای مدت طولانی “بخاطر کسب اطلاعاتی که مستقیماً به دستگیری او منجر شود” 10 میلیون دلار جایزه تعیین کرده بود. جنگجویان وابسته به شبکه حقانی که قدرتمندترین گروه نظامی طالبان هستند، نسبت به رهبر طالبان بیشتر به شخص خود حقانی  وفادار میباشند.

مهار خطرناکترین ترین نیروهای مهاجم وابسته به حقانی برای رهبر طالبان آخوندزاده کار آسان نخواهد بود. زیرا ممکن است حقانی به این استدلال که او به عنوان میزبان ظواهری، مکلف است تا انتقام کشته شدن مهمان خود را بگیرد. (رهبری طالبان نیز به اصول دیرینه مهمان نوازی قبیله ای اهمیت می دهد: چنانچه این گروه سالها در رد درخواست اخراج اسامه بن لادن به این اصول پابند بودند.)

اما آخوندزاده فرصت آنرا دارد که با این مسئله کنار آمده و حقانی را متقاعد بسازد که عرف مهمان‌نوازی ایجاب میکند قبل از اینکه مهمان بار زیادی بر دوش میزبانش وارد سازد، آنجا را باید ترک نماید. او حتی میتواند از این استدلال برای سایر چهره های القاعده که در حال حاضر از مهمان نوازی او لذت می برند پیام واضح ارسال نماید، در عین زمان او میتواند با استفاده از حاشیه راندن حقانی و تندروهایش روی حمایت جناح نسبتا میانه رو طالبان به رهبری عبدالغنی برادر حساب کند.

آخوندزاده میتواند به آسانی ادعا کند که انتقام گیری از قتل ظواهری خلاف منافع افغانستان است. اما در صورتیکه رهبر طالبان رفاه مردم خود را بالاتر از رفاه مهمانان خود قرار دهد. او و تیم رهبری اش باید بدانند که چشمان افغان ها و همچنین چشمان جهان به آنها دوخته شده است.