جمعه, ۱۰ حمل ۱۴۰۳

در راستای همگرایی منطقه‌ای

1

بازار بورسی بنام کمیسیون انتخابات

11 January 2019

بشیر احمد انصاری

 

حدود سه ماه از انتخابات پارلمانی سال ۱۳۹۷ افغانستان گذشت و این مدت طولانی فرصتی را برای دوشیدن گاو کاندید ها و تقلبی خیلی گسترده آماده نمود که در ۱۷ سال اخیر مثالی نداشته است.  نتایج اعلان شده در ولایت ها هم، خیلی فضیحتبار بود که واکنش ها در برابر آن تا هنوز ادامه دارد.  اما گفته می شود حجم این تقلب و خیانت در کابل چنان هولناک بوده که نهاد بدنام کمیسیون انتخابات تا هنوز نتوانسته است نتایج آن را اعلام دارد. اعتراض هایی در هرات و مزار و جاهای دیگر حکایتگر این ناکامی بود و ترس آن می رود که اعلان نتایج کامل این تقلب  گسترده و بی پرده، اوضاع را چون بارود منفجر سازد.

افزایش میزان آرای نامزد دلخواه، کاهش آرای نامزد های مشخص، تطمیع و رشوت دهی، دستکاری در نتایجی که وارد کمپیوتر شده اند، شمارش نادرست آراء، بازشماری نادرست آن، چپاول لست های نتایج “ریزلت شیت ها”، ساختن لست های جدید نتایج، گرفتاری مأ موران و رهایی فوری ایشان، مطالبۀ رشوت از سوی کارمندان و به حراج گذشتن کرسی های پارلمان و عملکرد های دیگری، می تواند از مصادیق این رسوایی باشد که هم در اثنای انتخابات و هم در پشت میز های بازشماری و دفاتر بسته صورت گرفته است.  

گماشتن افراد بی کفایت، بی تجربه و آلوده خیانتی بوده است نابخشودنی، زیرا مدیریت ضعیف و آلوده با خیانت همچو پروسه های بزرگ، چیزی جز ساقط کردن اعتبار مردمسالاری نیست. از دید من، آرای مردم حیثیت شخصیت معنوی شان را دارد که چپاول این آراء به معنی نابودی شان است. 

بیم آن می رود که انتخابات فضیحتبار پارلمانی، در شرایط شکنندۀ کنونی، جرقه ای نباشد که خرمن هستی دولت را آتش زند. 

عالم دیگر بباید ساخت، وز نو آدمی!

انتخابات,پارلمانی,کمیسیون انتخابات