آقای ملک ستیز

یکی از عواملی‌که سیاست و سیاست‌مدار را در جامعه‌ی ما بدنام و بدفرجام ساخته «بی‌ثباتی» سیاسی آن‌ها است.

این بی‌ثباتی در سطح نزول کرده که موضع سیاست‌مداران افغانستان از صبح با شب و فردا عوض می‌شود.

به باور من مهم‌ترین عوامل برای بی‌ثباتی گروه‌های سیاسی و سیاست‌مداران این‌ها هستند:

۱. نبود تحلیل عمیق از وضعیت جهانی. این ضعف بر کنش‌های احزاب و سیاست‌مداران اثر کلانی می‌گذارد. امروز سیاست ملی بدون هماهنگی با سیاست جهانی به شکست مواجه است. این پیوند را «تنها» می‌تواند تحلیل تخصصی گره زند.

۲. نبود تحلیل از سیاست داخلی. این ضعف سبب می‌شود که گروه‌ها و احزاب سیاسی نتوانند سیاست خود را با جامعه گره بزنند. در تحلیل سیاست داخلی شما کیستی، چیستی و چه باید کرد؟ را در بستر جامعه‌ی خود به معرفی گیرید.

۳. نبود ایدیالوژی و نگاه تیوری به خود، ماحول و سایر بازیگران. شما نمی‌توانید یک گروه سیاسی و یا سیاست‌مدار بدون دورنمای فکری باشید. این کمبود و نبود شما را به عنوان یک سیاست‌مدار، بی‌معنا می‌سازد. ایدیالوژی یعنی معنای سیاست و سیاست‌مدار.

۴. نبود برنامه‌ی روشن از حضور در قدرت و یا حضور در اپوزسیون. شما با استفاده از تحلیل وضعیت بین‌المللی، ملی و منطقه‌ای و حفظ ارزش‌های ایدیالوژیک خود استراتژی طرح کنید. در غیر آن شما یک پارتیزان هستید که بر خواست دیگران می‌جنگید.

۵. نبود ساختار های متعهد و دموکراتیک. شما باید «رهبر» خلق کنید، رهبری بسازید و کادر و صفوف تان‌را منسجم و متحد سازید. در غیر آن شما می‌توانید یک سیاست‌پیشه باشید نه سیاست‌مدار و یا یک گروه سیاسی که با استفاده از پول، تفنگ، قوم و زبان گروهی را به خود می‌کشانید.

۶. نبود پیروان متعهد به برنامه‌ها و ایدیالوژی و دکترین سیاسی آن. شما باید لابی‌گر و دادخواه باشید و پیروان تان‌را با هم گره بزنید. پیروان تان باید ایدیولوژی و برنامه‌های تان‌را با شهرودندان هماهنگ سازد.

شما باید از میان شهروندان آگاه که با شعور شما هم‌باور هستند سربازگیری کنید. آن‌گاه شما یک سیاست‌مدار و یا یک بازیگر سیاسی با ثبات خواهید بود!