فرامرز تمنا

نمی دانم چرا کمیسیون مستقل انتخابات دوازده روز (اول تا 12 جدی) را برای دریافت بسته‌های معلوماتی و فورمه‌ها توسط کاندیداها و هژده روز دیگر (13 تا 30 جدی) را هم برای ثبت نام کاندیداهای ریاست جمهوری وقت داده است؟ آدم فکر می‌کند ما با کمبود کاندیدا مواجه هستیم و کمیسیون می خواهد به هر طریق ممکن از کوچه و بازار هم که شده یکاندیدای ریاست جمهوری جمع کند.

اگر قرار بود این کمیسیون مسلکی تر کار کند باید با محدود کردن شرایط زمانی، تنها زمینه ورود کاندیداهای جدی و قوی را فراهم می کرد، نه سیاهی لشکرها را. لذا باید فقط چهار روز را برای دریافت بسته های معلوماتی و فقط دو روز را برای ثبت نام کاندیداها اختصاص می داد تا شخصی که توان اشتراک ندارد و شرایط را پوره کرده نمی تواند، دربدر به دنبال تذکره نگردد و در این زمان زیاد به زور خود را واجد شرایط نکند.

در اینکه مطابق قانون اساسی هر کس حق رأی دادن و رأی گرفتن را بر اساس شرایط ذکر شده دارد هیچ تردیدی نیست؛ زیراکه اصل دموکراسی بر عدالت میان شهروندان بنا نهاده شده است. اما تجربۀ دموکراسی و انتخابات در افغانستان (و البته در سایر کشورهای جهان سوم) نشان داده است که همه کاندیداها تا آخر کارزارهای انتخاباتی نمی ایستند. معمولا هر کسی ممکن است به یکی از دلایل زیر و یا ترکیبی از این دلایل خود را نامزد ریاست جمهوری در افغانستان کند:

اول. تأثیرگذاری بر روندهای حکومتداری و مدیریت توسعۀ کشور ازطریق کسب رهبری قدرت سیاسی؛

دوم. کسب شهرت مقطعی یا برای خود و یا قوم و حزب خود؛

سوم: دستیابی به قدرت در رده های پایین تر از طریق ایتلاف بعدی با تیم های برتر؛

چهارم. کسب پول از طریق معامله های بعدی با تیم های دیگر؛

پنجم. کسب تجربه سیاسی.

بر اساس تجاربی که از انتخابات ریاست جمهوری دو دهه گذشته افغانستان می توان دریافت کرد و از آن آموخت، معمولا از هر شش نفر، دو نفر به خاطر دلیل اولی که تأثیرگذاری بر روندهای حکومتداری و مدیریت توسعۀ کشور ازطریق کسب رهبری قدرت سیاسی است خود را کاندیدا می کنند و سایر کاندیداها نه توان و نه هم جدیتی برای تداوم مبارزات انتخاباتی دارند. اینها فقط هزینه کمیسیون برای چاپ اوراق رای دهی را بالا می برند، بر میزان تقلب می افزایند، در میان مردم سردرگمی سیاسی ایجاد می کنند، وقت مردم، رسانه ها، و کمیسیون را می گیرند و با برنامه های غیر علمی و طرح های ناسنجیده خود به آبروی افغانستان در میان سایر کشورها آسیب می زنند.

کمشنران محترم کمیسیون مستقل انتخابات، دوستان خوبم، خواهشاً کمی به فکر پول بیت المال و آبروی کشور عزیز ما باشید و مسوولانه تر و منطقی تر با این وثیقۀ ملی که به شما سپرده شده است برخورد نمایید.