جمشید یما امیری- روزنامه‌گار

 طالبان با ناامیدی از به‌رسمیت‌شناسی از سوی سازمان ملل و کشورهای غربی، برنامه‌های سخت‌گیرانۀ شان را یکی پی دیگر اجرایی می‌سازند. آن‌ها علی‌رغم کشتار، شکنجه و زندانی ساختن نظامیان پیشین، خبرنگاران، فعالان اجتماعی و سیاسی، زنان و جوانان، اما در زمینۀ اجرای امر به معروف و نهی از منکر با خویشتن‌داری رفتار کردند. به استثنای وضع محدودیت بر زنان، روی لباس، ریش و نماز برپا داشتن و نداشتن مردم کاری نداشتند.

 اما با آغاز ۱۴۰۱ خورشیدی در برخی اداره‌ها ریش تراشیدن را ممنوع ساخته و لنگی و کلاه را اجباری کردند. وزیر معارف طالبان در نامه‌یی که به شبکه‌های اجتماعی درز کرده از کارمندان این اداره خواسته که دیگر ریش‌شان را نتراشند و لنگی به سر نمایند. این دقیقاً همان رویکردی است که در دهۀ ۹۰ بر مردم تحمیل داشتند. به یاد دارم در دهۀ ۹۰ حتا کودکان زیرسن و شاگردان دورۀ متوسطه و ابتدائیه را مجبور به سرکردن لنگی ساخته بودند.

در اقدام دیگر، تقویم افغانستان را عوض کرده و رخصتی نوروز را از تقویم رسمی برداشتند و رخصتی روز دهقان را از دوم حمل به پنجم حمل انتقال دادند. نوروز از مناسب‌های مهم تاریخی و فرهنگی افغانستان است.

طالبان در هفت ماه افغانستان را ۲۰ سال به عقب بردند، اطمینان دارم که تداوم رژیم آنان تا چند سال دیگر افغانستان را عملاً وارد قرون وسطی می‌سازد. آنان همانند رهبران سابق مجاهدین به دنبال پول و ثروت افتیده‌اند. سران گروه پای را برای چور و چپاول، غارت اموال عمومی و زن دوم و سوم و حتا چهارم بر زده‌اند و نیروها و سربازان‌شان سرگرم آزار و اذیت عمومی، عقده‌گشایی و دردسرآفرینی به مردم هستند.

با این وضع، متأسفانه کشورهای منطقه در مسیر به رسمیت‌شناسی طالبان گام برداشته‌اند. دیپلومات‌های طالبان در اکثر سفارت‌خانه‌های افغانستان در کشورهای منطقه مستقر شده‌اند. کشورهای ترکیه، چین، روسیه، ازبکستان، پاکستان، ایران و قطر رسماً نمایندگان طالبان را پذیرفته‌اند.

 اخیراً رژیم طالبان سرپرست سفارت افغانستان در ترکمنستان را معرفی کرد. روسیه با حضور سه دیپلومات طالبان در سفارت افغانستان در مسکو موافقت کرده و آن‌ها عملاً به آن کشور رفته‌اند. چین، پاکستان و قطر عملاً سفارت را به طالبان واگذار کرده‌اند.

به‌نظر می‌رسد در نشست آتی در پکن در راستای تعامل و همکاری رسمی با طالبان اقداماتی روی دست گرفته شود. وزرای خارجۀ کشورهای همسایه افغانستان در روزهای آینده در چین گردهم می‌آیند و روی تعامل و همکاری با افغانستان گفت‌وگو می‌کنند. گفته می‌شود در این نشست وزیر خارجۀ طالبان نیز دعوت شده است.

هرگونه اقدام در راستای به رسمیت‌شناسی طالبان دشمنی آشکار منطقه با اکثریت شهروندان افغانستان است. طالبان از یک اقلیت محض نمایندگی می‌کنند؛ اقلیت برخاسته از ملاها. آن‌ها حتا ملاهای میانه رو و معتدل را تحمل نمی‌توانند و زیرنام داعش و سلفی‌ها و وهابی‌ها به قتل می‌رسانند.

 تعمیم بخشیدن این گروه بر کل ملت افغانستان خیانت نابخشودنی است. البته یک همسایۀ هوشیار هرگز به یک گروه افراطی و تندرو اعتماد نمی‌کند، گروهی‌که قطعاً به گسترش قلمرو افکار و ایدیولوژی‌شان می‌اندیشند و روزی به سراغ کشورهای منطقه خواهند رفت. چانچه در ماه‌های پسین شاهد بودیم. آنان حتا بر دو حامی اصلی‌شان(ایران و پاکستان) تاختند.