کشورنیوز: زلمی خلیلزاد فرستادۀ ویژۀ امریکا برای صلح افغانستان صبح روز سه‌شنبه، ۱۹ اکتبر از سمتش کنار رفت. وزیر خارجۀ امریکا، استعفای زلمی خلیلزاد را منظور کرد و توماس وست، معاون پیشین فرستادۀ امریکا را جای‌گزین ساخت.

آقای خلیل زاد از زمان دولت ترامپ و از سال ۲۰۱۸ عهده‌دار این سمت بود.

خلیل‌زاد در استعفانامه‌اش گفته است: «با وجود تلاش‌های ما و دیپلماسی گسترده از سوی من، تیم ما و همچنان اصرار فراوان از سوی جامعه جهانی، افغان‌ها نتوانستند از این فرصت استفاده کنند و به جنگ چهل‌ساله با یک روحیه سازنده و سازش عادلانه نقطه پایان بگذارند.»

او همچنین گفته که «امروز نیرو‌های ما خارج شده‌اند، جنگ امریکا بالاخره پایان یافت، و هزینه گزافی که در این جنگ مصرف می‌شد را می‌توان در بخش‌های حیاتی دیگر هزینه کرد.»

خلیل‌زاد، پس از نابودی کامل دست‌آوردهای ۲۰ سالۀ مردم افغانستان، از سمتش کنار رفت. او در از دست‌رفتن فرصت طلایی- تاریخی و جان نگرفتن دولت مقتدر ملی در افغانستان، نقش برازنده داشت. خلیل‌زاد نظام پسا ۲۰۰۱ را اساس گذاشت و با توافق ۲۹ فبروری دوحه، به‌نظام مورد حمایت غرب نقطۀ پایان گذاشت.

خلیل‌زاد یک دیپلومات ناکام و خودخواه و اما آگاه از مسایل افغانستان بود. ۲۰ سال رهبران افغانستان را تشنه به دریا بُرد و برگرداند! علاوه براین، برخی چهره‌های مهم سیاسی، ۲۰ سال کامل تقدیر سیاسی و ملی‌شان را به‌نام «داکتر خلیلزاد» گره زده بودند.

او با رهبران افغانستان طوری رفتار می‌کرد که گویی رییس‌جمهور و یا یکی از رهبران ارشد امریکایی باشد! به‌محض ورود به‌کابل، تمام چهره‌های سیاسی را دور یک سقف فرا می‌خواند و به‌وعظ و نصیحت می‌پرداخت و «نقشۀ راه» کج‌دار و مریزش را توضیح می داد که هیچگاه عملی نمی‌گشت.

او ۲۰ سال کامل علایق و سلایق شخصی‌اش را به‌نام پالیسی و استراتژی امریکا در افغانستان دنبال کرد که نتیجۀ آن شکست امریکا در افغانستان و ناکامی و بربادی افغانستان بود.

خلیلزاد درحالی به کارش پایان می‌دهد که هیچ کسی از مأموریت وی راضی نیست.

بسیاری از سناتوران و نمایندگان امریکایی، خلیل‌زاد را عامل شکست و تحقیر امریکا در افغانستان و ناکامی روند صلح می‌دانند. افغان‌ها خلیلزاد را مسوول فروپاشی نظام و در نتیجۀ آن فقر روزافزون، آوارگی و سرگردانی یک ملت می‌دانند.

نام داکتر زلمی خلیلزاد به‌عنوان یک چهرۀ بدنام در تاریخ روابط افغانستان و ایالات متحده ثبت خواهد شد.

خلیلزاد می‌رود که «مأموریت ناکام صلح افغانستان» را بنویسد؛ اما این‌بار هیچ‌کسی به گفته‌هایش باور نخواهد کرد. خیانت او نابخشودنی و فراموش‌ناشدنی است.