“جبهه مقاومت در افغانستان در حال رشد است و به حمایت بین المللی نیاز دارد”.

یک سال از سقوط جمهوری اسلامی افغانستان و بازگشت دوباره طالبان به قدرت در کابل می گذرد.

با وجود مشکلات، افغانستان قبل از اگست 2021 یک کشور آزاد و مردم سالار بود. اکنون در وضعیت آشوب و هرج و مرج قرار دارد. این کشور در آستانه بدترین بحران بشردوستانه در دوران معاصر قرار دارد. اقتصاد افغانستان به هم ریخته و مردم آن با عدم مصونیت غذایی حاد روبرو هستند. قاچاق انسان و مواد مخدر در حال افزایش است. کشته شدن ایمن الظواهری رهبر القاعده در کابل به تداوم روابط بین طالبان و گروه های تروریستی فراملی اشاره دارد. بی نظمی در این کشور تنها به تروریسم و خشونت بیشتر دامن می زند، اما جامعه بین المللی صرفاً به گره گشایی افغانستان نگاه کرده است. به نظر می‌رسد قدرت‌های منطقه‌ای و جهانی مایل به پذیرش حکومت واقعی طالبان هستند، حتی اگر فاقد مشروعیت و حمایت مردم باشند.

جهان نباید افغان ها را به این آینده تیره و تار بسپارد.

حداقل یک نیرویی در کشور باقی مانده که به دنبال شکست طالبان، مبارزه با گروه های تروریستی مانند القاعده و به اصطلاح دولت اسلامی (همچنین به نام داعش) و بازگرداندن دموکراسی است. جبهه مقاومت ملی افغانستان تواناترین اپوزیسیون سازمان یافته و مسلح در کشور است. رهبری آن را احمد مسعود پسر مرحوم احمد شاه مسعود بر عهده دارد. همانطور که پدرش ده ها سال پیش در برابر طالبان و تروریست های خارجی مقاومت کرد، مسعود نیز در یک سال گذشته مقاومت نموده است. هنگامی که اشرف غنی رئیس جمهور افغانستان فرار کرد، بسیاری از مقامات دیگر هم از افغانستان فرار نمودند. اما مسعود تصمیم گرفت در افغانستان بماند و در برابر طالب بجنگد. در ولایت پنجشیر زادگاهش او توانست هزاران سرباز از نیروهای دفاعی و امنیتی افغانستان  را با جبهه مقاومت گرد هم آورد. مقامات کلیدی حکومت جمهوری اسلامی افغانستان نیز به پنجشیر آمدند تا با مسعود در مقاومت در برابر طالبان متحد شوند.

جبهه مقاومت تا اواسط سپتمبر سال گذشته در نبردهای نفس گیرعلیه طالبان جنگید تا زمانی که مسعود به نیروهای خود دستور داد تا به دره های صعب العبور پنجشیر و اندراب عقب نشینی کنند و استراتژی جنگ چریکی را اتخاذ نماید. از آن زمان شاخه نظامی این سازمان در شمال افغانستان فعالیت می کند در حالی که شاخه سیاسی در خارج از افغانستان مستقر است.

نیروهای جبهه مقاومت در سراسر شمال کشور فعال هستند. در هفته‌های اخیر جبهه مقاومت به مواضع طالبان حمله کرده، روستاها را از کنترل طالبان آزاد نمودند و حملاتی را علیه گروه‌های تروریستی بین‌المللی در شمال افغانستان آغاز کرده است که طالبان بار دیگر اجازه ورود به این کشور را بر آنها داده است. ایستادگی  جبهه مقاومت اندکی ای از امید را ارائه می دهد، اما تاکنون جامعه بین المللی هیچ حمایتی از این گروه نکرده است. برای نجات افغانستان از چنگال وحشیانه و ظالمانه طالبان و متحدان تروریستی آن، قدرت های خارجی باید به نیروهای جبهه مقاومت کمک کنند تا فرصت جنگ را فراهم نمایند.

آغاز  جبهه مقاومت

حکومتی را که طالبان در سال 2021 سرنگون کرد، خالی از مشکلات نبود. دولت‌هایی که در 20 سال گذشته بر افغانستان حکومت ‌کردند، بسیار متمرکز بودند. این دولت ها حول محور یک رئیس‌جمهور شاه‌ مانند عمل می کرد. این نوع حکومات شرایط را برای فساد فراگیر، قدرت‌بخشی دوستان و متحدان سیاسی و به حاشیه راندن منافع مردم رقم زدن.  اکثریت افغان های نارضایی از حکومت دور و مغرور کابل باعث شد که بسیاری از مردم از سراسر کشور به طالبان بپیوندند.

جبهه مقاومت معتقد است که افغانستان باید به‌عنوان یک جمهوری دموکراتیک غیرمتمرکز اداره شود، یک سیستم سیاسی که نماینده بهتری از همه گروه‌های قومی در آن حضور داشته باشند و حقوق برابر را برای همه شهروندان بدون توجه به نژاد، مذهب و جنسیت تضمین کند.

در کشوری مانند افغانستان که هیچ گروه قومی که اکثریت جمعیت را تشکیل نمی‌دهد، تنها یک نظام سیاسی غیرمتمرکز می‌تواند قدرت را به طور عادلانه توزیع کند، ثبات سیاسی، عدالت و وحدت را تضمین کند. قدرت و اقتدار باید از پایتخت به ولایات و ولسوالی ها واگذار شود و مقامات محلی و ولسوالی به جای اینکه توسط دولت مرکزی منصوب شوند، باید توسط مردم انتخاب شوند. افغانستان غیرمتمرکز به مردم این امکان را می‌دهد تا به تصمیماتی که زندگی آنها را شکل می‌دهد نزدیک‌تر باشند و نمایندگان و مقامات خود را مورد بازخواست قرار دهند. با این حال، قبل از ایجاد چنین فرآیندی، دموکراسی و نهاد های انتخابات باید احیا شود تا راه برای حکومتی عادلانه تر و معتبرتر هموار نماید.

جبهه مقاومت به این نظر است که انتخابات آزاد و عادلانه تنها منبع مشروعیت سیاسی در کشور است و بدون آن هیچ گروهی نمی تواند ادعای نمایندگی مردم افغانستان را داشته باشد. برای رسیدن به این هدف، جبهه مقاومت مبارزه مسلحانه را علیه طالبان و شرکای آن آغاز کرده است. شاخه نظامی جبهه مقاومت متشکل از اعضای نیروهای مسلح سابق افغانستان است که در دو دهه گذشته توسط ایالات متحده و ناتو آموزش، مشاوره و تمویل شده اند.

فروپاشی جمهوری اسلامی افغانستان تقصیر آنها نبود. خروج ایالات متحده باعث گردید تا منابع، قراردادی ها و مشاوران لازم را از کشور برچیند و توانایی نیروهای امنیتی کشور را برای مقاومت موثر در برابر پیشروی طالبان محدود کند. مهمتر از آن، ارتش افغانستان توسط رهبری سیاسی ضعیف ناامید شده بود. غنی و مشاورانش فاقد آموزش و تجربه نظامی بودند، تصمیمات و انتصابات نظامی عمده را از ارگ ریاست جمهوری اتخاذ می گردید و توصیه های مقامات امنیتی را نادیده می گرفتند.

خوشبختانه رهبران شایسته در افغانستان باقی مانده است. هزاران سرباز افغان در ماه اگیست 2021 به پنجشیر آمدند تا به مسعود یکجا شوند و به مبارزه ای خود را علیه طالبان و متحدان تروریست آن ادامه دهند. با وجود اینکه جبهه مقاومت فاقد منابع کافی است اما اراده مبارزه را دارند، از یک هدف مشروع استقبال می کند و از رهبری قوی و منسجم سود می برد.

سربازان جبهه مقاومت بر این باورند که مسعود، یک رهبر صادق، جوان و تحصیل کرده قادر است کشور را از دست طالبان آزاد کند و نظم سیاسی و اجتماعی جدیدی را ایجاد کند که به نفع همه افغان ها باشد.

تهاجمی بهار

 در سال گذشته جبهه مقاومت به مبارزه خود ادامه داد، درست زمانی که تمامی قدرت های خارجی افغانستان را ترک کرده بودند. مخاطرات درگیری های جاری بسیار زیاد بوده و حتی بیشتر از مخاطرات یک جنگ داخلی می باشد. طالبان به گروه های تروریستی منطقه ای و بین المللی اجازه داده تا در افغانستان پایگاه ایجاد کنند. هزاران جنگجوی خارجی از خاورمیانه، آسیای جنوبی و آسیای مرکزی که به زبان‌های ناشناخته با افغان‌ها صحبت می‌کنند و در سراسر کشور تحت حمایت طالبان زندگی می‌ نماید. این جنگجویان به سلاح ها و تجهیزات به جا مانده از ناتو به ارزش بیش از 7 میلیارد دلار در اثر خروج هرج و مرج ایالات متحده مسلح شده اند.

آنها نه تنها ثبات افغانستان بلکه ثبات منطقه را هم چنان تهدید می کنند. طالبان امنیت مرز افغانستان و تاجیکستان را به گروه های شبه نظامی جماعت انصارالله و جنبش اسلامی ازبکستان واگذار کرده است. اخیراً با کمک طالبان تروریست های تاجیکستان گروهی را به نام جنبش طالبان تاجیکستان تشکیل دادند که هدف آن ایجاد امارت اسلامی خود در آسیای مرکزی می باشد. حمله اخیر هواپیمای بدون سرنشین ایالات متحده که منجر به کشته شدن ظواهری در قلب کابل شد، نشان دهنده رابطه عمیق و درهم تنیده بین طالبان و گروه های تروریستی مانند القاعده می باشد. با وجود همه این تحولات ناراحت کننده، جبهه مقاومت به تنهایی ایستاده گی نموده است. هیچ کشوری از جبهه مقاومت حمایت مادی نمی کند، حتی اگر بخشی از مبارزه گسترده تر برای امنیت جهانی و ارزش های جهانی باشد.

با این وجود جبهه مقاومت ایستادگی و رشد نموده است. این جبهه مجبور بود برای حفظ هزاران سرباز در شمال در طول زمستان سخت در کوه‌های هندوکش به منابع خود متکی باشد. خوشبختانه جبهه مقاومت نه تنها با موفقیت نیروهای خود را حفظ کرد، بلکه در ماه مارچ عملیات خود را از دو ولایت به 12 ولایت گسترش داده است. امروز جبهه مقاومت به طور فعال در شش ولایت علیه طالبان می جنگد. این ها توانسته اند تا پایگاه های دائمی را در ولسوالی ها شمال افغانستان ایجاد کند و حتی حملاتی را علیه مواضع طالبان در ولایت ننگرهار در شرق افغانستان برنامه ریزی کردند.

گواهی بر قدرت جبهه مقاومت، راه اندازی موفقیت آمیز یک حمله بهاری در سال جاری بوده است. حملات اوایل ماه مه فراتر از همه انتظارات بود. جبهه مقاومت از تاکتیک های جنگ چریکی برای ضربه زدن به طالبان استفاده می کند، برخلاف تاکتیک های جنگ متعارف تر که برای آزادسازی کل ولایت لازم است. با این وجود، جبهه مقاومت  توانسته است نیروهای دشمن را خسته کند، منابعی مانند انبارهای سلاح و مهمات را به دست آورد، جبهه های جدیدی را باز کند و شایستگی پرسنل نظامی خود را به نمایش بگذارد همه اینها بدون کمک هیچ کشوری.

بسیاری از ناظران غربی پیشنهاد نموده اند که دولت‌های شان باید از طالبان برای مبارزه با داعش حمایت کند. آنها استدلال می کنند بهتر است از بین دو بدی، کوچکتر را انتخاب کنیم تا اینکه افغانستان را به دست داعش بسپاریم. اما داعش نیرویی نیست که امروز طالبان را بیشتر تهدید می کند. سرسخت ترین دشمنان طالبان، نیروهای دموکراسی خواه جبهه مقاومت هستند. در هفته‌های اخیر، طالبان برای راه‌اندازی یک ضد حمله علیه مواضع جبهه مقاومت تلاش کرده‌اند، اما تلفات سنگینی متحمل شده‌اند. چندین مقام ارشد که رهبری این حمله را بر عهده داشتند، از جمله ملا محمد یعقوب پس از شکست حملاتشان دوباره به کابل و قندهار بازگشتند. این هفته در پنجشیر نیروهای جبهه مقاومت ده ها جنگجوی طالبان را کشتند و ده ها تن دیگر را به اسارت گرفتند. طالبان آشکارا ناامید هستند و قادر به شکست جبهه مقاومت در شمال افغانستان نیستند.

مسیری به سوی پیروزی

 این پیشرفت‌ها بدون شک امیدوارکننده بوده اما تنها موفقیت شکننده‌ای را نشان می‌دهند. برای اینکه جبهه مقاومت دستاوردهای خود را به پیروزی های معنادارتر تبدیل کند؛ تبدیل از یک جنگ غیرمتعارف به سوی جنگی متعارف که کل ولایت را آزاد کند، به حمایت جامعه بین المللی نیاز دارد.

طالبان از درآمد بادآورده تأمین تسلیحات به ارزش میلیاردها دلار با خروج نیروهای ایالات متحده و ناتو سود برده اند.

 جبهه مقاومت برای مقابله با چنین دشمن مجهز، به کمک نیاز دارد. اما قدرت های خارجی نباید فقط از جبهه مقاومت در مبارزه با طالبان حمایت کنند.

 جبهه مقاومت بخش مهمی از هر کمپین جدی برای محدود کردن تهدیدات تروریستی است که می تواند از افغانستان سرایت کند. جامعه جهانی در دهه‌های 1990 کشور را نادیده گرفت، زیرا طالبان بر سر افغانستان سرکشی کردند و میزبان تروریست‌های بین‌المللی مانند اسامه بن لادن بودند. جهان نمی تواند همان اشتباه پرهزینه را دوباره تکرار کند.

متأسفانه جامعه جهانی سیاست مماشات با طالبان را در پیش گرفته است. رسانه‌های بین‌المللی بسترهای متعددی را در اختیار طالبان قرار داده‌اند تا روایت‌های نادرست خود را ترویج نموده و وعده‌های میان خالی در مورد تضمین حقوق زنان، قطع رابطه با گروه‌های تروریستی و تشکیل یک دولت فراگیر این وعده‌هایی که هرگز به آنها عمل نخواهند کرد.

 این گروه برخلاف پیام‌هایی که برای مخاطبان بین‌المللی ارسال می‌کند، انعطاف ندارند و همچنان بر روی محدود کردن زنان افغان، ارتکاب جنایات علیه مردم افغانستان و حمایت از گروه‌های تروریستی متمایل می باشند.

جبهه مقاومت  به خوبی می داند که افغانستان در دهه های اخیر شاهد خونریزی های زیادی بوده است. این جبهه همواره به دنبال راه حل سیاسی مسالمت آمیز برای پایان دادن به درگیری در کشور می باشد. با این حال، طالبان تمایلی به روند صلح ندارند.

به لطف افراط گرایی تسلیم ناپذیر طالبان، جبهه مقاومت  معتقد است که مقاومت مسلحانه تنها رویکرد و استراتژی معقول برای آزادی افغانستان و مقابله با تروریسم بین المللی می باشد.

افغانستان در مقطع حساسی قرار دارد و در صورت نادیده گرفتن از سوی جامعه جهانی وضعیت بدتر خواهد شد و پیامدهای مخرب امنیتی و سیاسی برای همه خواهد داشت.

مردم افغانستان تحت لوای جبهه مقاومت این فرصت را دارند که برای مبارزه و تشکیل یک حکومت دموکراتیک و عادلانه که واقعاً اراده و منافع آنها را نمایندگی کند، بجنگند. جامعه بین‌الملل از طریق انفعال خود، تنها به طالبان پاداش و مشروعیت می‌دهد و انتخابی وحشتناک در زمانی که یک بدیل واقعی شکل می‌گیرد.

منبع: The Foreign Affairs