یک عضو هیأت مذاکره‌کنندۀ افغانستان در مذاکرات صلح دوحه می‌گوید که هیچ‌گونه پیشرفتی در مذاکرات صلح به میان نیامده است.

به گزارش خبرگزاری کشور، این عضو هیأت مذاکره‌کننده که نخواست نامش فاش شود، گفت که طالبان می‌خواهند اصل را بر توافق‌نامۀ 29 فبروری با امریکا قرار دهند و مذاکره با کابل را بخشی از آن توافق بپندارند.

 اما به گفتۀ منبع، هیأت جمهوری اسلامی افغانستان استدلال می‌کند که آنها در جریان مذاکره طالبان با امریکا قرار نداشتند و مذاکرات جاری جدایی از آن توافق‌نامه است. اما طالبان تأکید دارند که مذاکرات بین‌الافغانی باید در ذیل توافق‌نامۀ 29 فبروری با امریکا تعریف شود.

این عضو هیأت مذاکره‌کننده گفت که طالبان علاقه‌یی به تسریع روند مذاکرات و شروع مستقیم گفت‌وگوها ندارند. زیرا به گفتۀ وی، آن‌ها با خانواده‌های‌شان از چهار پنج سال بدین‌سو سرگرم تجارت و زندگی در دوحه هستند و نگران از دست رفتن زمان و فرصت نیستند.

این عضو ارشد هیأت مذاکره‌کننده گفت که اگر فشار لازم جهانی و منطقه‌یی وارد نشود، هیچ چشم‌داشت و انتظاری نباید از نشست بین‌الافغانی دوحه داشت.

این عضو هیأت مذاکره‌کننده گفت که برخلاف آنچه رسانه‌های بین‌المللی و منطقه‌یی تبلیغ می‌کنند، تغییری در باورها و افکار طالبان به میان نیامده است.

به گفتۀ این عضو هیأت مذاکره‌کننده، تفاوت طالبان دوحه با دیگر اعضای این گروه این است که آنها لباس مرتب‌ و تمیز به تن می‌کنند و به سر و صورت‌شان می‌رسند!

پیش از این طالبان بر اصل قرارگرفتن مذهب حنفی به عنوان مرجع استناد در مذاکرات پافشاری داشتند. این درخواست طالبان با واکنش گستردۀ رهبران اهل تشیع مواجه شد. آنان گفتند که طالبان باید از حذف گروه‌های مذهبی و اجتماعی خودداری کرده و فصل تازه‌یی از خصومت‌های فرقه‌یی و گروهی را دامن نزنند.

اکنون منابع می‌گویند که طالبان در برابر این درخواست کوتاه آمده‌ و دو طرف بر اصل قرارگرفتن «شریعت» در مذاکرات توافق کرده‌اند.

اما خیرالله خیرخواه، یک عضو ارشد مذاکره‌کننده طالبان می‌گوید که بحث دربارۀ مذهب اهل تشیع مربوط به زمان تسوید و تصویب قانون اساسی جدید می‌شود.

 او در صحبت با یک رسانۀ نزدیک به طالبان گفته است: “ما گفتیم که ما می‌خواهیم برای طرزالعمل مذاکرات یک اساسی را بگذاریم که اگر اختلافی در جریان مذاکرات پیش آمد، در چارچوب شریعت اسلامی و براساس مذهب حنفی حل شود. این مساله مشکلی برای شیعه‌ها به وجود نمی‌آورد. آنها گفتند مسایل مربوط به احوال شخصی باید در آن ذکر شود، ما گفتیم که این را می‌پذیریم در مسایل مربوط به احوال شخصی شما آداب و مناسک خود را دارید ولی این مسایل وقتی مطرح می‌شود که روی قانون اساسی بحث بکنیم، برای طرزالعمل مذاکرات این مساله مشکلی ایجاد نمی‌کند.”

مذاکرات بین‌الافغانی پس از بارها به تعویق افتیدن در 16 سرطان آغاز شد. اما هنوز دو طرف روی طرزالعمل شروع مذاکرات و گفت‌وگوی رسمی به توافق نرسیده‌اند.

حکومت افغانستان پی‌هم به آتش‌بس و کاهش چشمگیر خشونت تأکید می‌کند، اما ایالات متحده امریکا می‌گوید که احتمالاً طالبان تا دست‌یابی به توافق کامل با هیأت جمهوری اسلامی افغانستان به آتش‌بس تن ندهند.

طالبان گفته‌اند که آتش‌بس بخشی از آجندای مذاکرات رسمی بین‌الافغانی باشد. اما حکومت تأکید می‌ورزد که در جریان مذاکرات باید آتش بس برقرار شود.

همزمان با چانه‌زنی‌ها در دوحه، جنگ در سراسر افغانستان تشدید شده است. نیروهای امنیتی افغانستان و طالبان با تمام قوت بر مواضع و مراکز یک‎دیگر یورش می‌برند.

شورای عالی مصالحه ملی از تشدید جنگ ابراز نگرانی کرده و گفته که دو طرف باید در جریان مذاکرات حسن نیت نشان داده و به کاهش خشونت متوسل شوند.