امروزه نمایش قدرت و اعتماد به نفس چین را میتوان از دریای چین جنوبی گرفته تا اولین پایگاه نظامی خارج از کشور، از بانک سرمایه گذاری زیرساخت های آسیایی، تا ابتکار کمربند و جاده مشاهده نمود. با وجود پیشرفت های خیره کننده چین و اعتماد به نفس رهبری این کشور، هنوز هم مواردی وجود دارد که باعث دردسر برای رهبران چینی می گردد.
جفرافیا، ایالات متحده آمریکا، ظهور کنشگران جدید، جدایی طلبی و ثبات اقتصادی مواری اند که مانع ظهور چین می گردد.

جفرافیا
چین در حال حاضر بزرگترین کشور تجاری جهان است؛ رونق متداوم آن متکی بر خطوط ارتباطی دریای باز می باشد. با این حال دسترسی به اقیانوس باز چین به طور قابل ملاحظه ای محدود است. از شرق، کشتی ها باید از تنگه های هم مرز با کشور های متخاصم هم چون جاپان و تایوان عبور کند و  از غرب دسترسی به دریای چین جنوبی اساساً محدود به تنگه مالاکا، تنگه سوندا و تنگه لومبوک می باشد و در این تنگه ها ایالات متحده آمریکا حضور استراتیژیک دارند.

ایالات متحده آمریکا
ایالات متحده منحیث ابر قدرت و هژمون یکی از موانع عمده در برابر صعود چین می باشد. ایالات متحده برتری های را نسبت به چین از نظر تولید ناخالص داخلی(GDP)،توانایی نظامی، اتحادها و مشارکت های جهانی، و تجربه حضور قدرتمند هم در آسیا و هم در سراسر جهان دارند.

ظهور و بازگشت دیگر قدرت های بزرگ
مسیر کنونی روابط آمریکا و چین توسط هنری کیسینجر با افزایش قدرت آلمان و درگیری آن با بریتانیا در طول جنگ جهانی اول مقایسه شده است.

 با این حال تفاوت بسیار مهمی بین افزایش قدرت چین و آلمان وجود دارد. دولت آلمان در میان فروپاشی امپراتوری ها در قاره اروپا به قدرت می رسد: هم امپراتوری عثمانی و هم امپراتوری مجارستان در حال افول بودند. امروز با این حال چین به قدرت می رسد که توسط دیگر ملت ها و کشور های قدرتمند و رو به افزایش احاطه شده است.
منطقه اقیانوس هند، منطقه ای که جریان های تجاری و منابع انرژی چین به آن وابسته است، و این منطقه محل افزایش قدرت هند می باشد. کشور های مانند آمریکا، استرالیا، جاپان و دیگر کشور های متعهد هند در این منطقه حضور دارند و همچنان منافع حیاتی دارند.

جاپان ممکن است یک قدرت رو به صعود نباشد، اما یکی از کشور های قدرتمند بوده و یکی از متحدین کلیدی ایالات متحده در منطقه می باشد.
اندونزیا یکی از قدرت های رو به صعود بوده که تولیدات ناخالص داخلی آن نزدیک به یک تریلیون دالار میرسد، نیروی های دریایی خود مدرن و تقویت نموده و یکی از طرف های اختلاف با چین روی دریا های جنوبی چین می باشد.

روسیه، در حالی که از نظر جمعیتی دچار مشکل و راکد اقتصادی شده است، همچنان یک قدرت برتری نظامی باقی مانده است. در حالی که همکاری های نظامی و اقتصادی چین و روسیه در حال حاضر قابل توجه است، همسویی درازمدت روسیه با منافع چین نامشخص است و بیشتر به ما یادآوری می کند که افزایش چین در داخل انبوهی از ملت هایی صورت می گیرد که برای جمهوری خلق چین قدرتمند و بالقوه خطرناک هستند.

جدایی طلبی
بودجه چین در مورد امنیت داخلی شبیه به بودجه ارتش آن کشور می باشد. چین نگرانی بی ثباتی و فعالیت های استقلال طلبی در مناطق سین کیانگ، تبت، هنگ کنگ و  تایوان مواجه بوده است و این باعث می گردد تا چین بیشتر روی مسایل داخلی کشور توجه داشته باشد تا اولویت و سیاست خارجی آن کشور.