آمارهای جهانی حاکی از آن است که حضور زنان در مناسب سیاسی کلیدی در پست‌هایی چون ریاست جمهوری، نخست وزیری، وزارت و نمایندگی مجلس در جهان در حال افزایش است. با این حال با توجه به اطلاعات موجود به نظر می‌رسد در اغلب کشورها این میزان هنوز بسیار اندک است.

برآورد سازمان ملل متحد از ۱۹۱ کشور نشان می‌دهد که حضور زنان در مناسب سیاسی در جهان ۲۳ درصد است و این نرخ در بیش از ۱۶۰ کشور کمتر از ۳۰ درصد است.

اسپانیا، نیکاراگوئه، سویدن، آلبانی، کلمبیا، کستاریکا، رواندا، کانادا و فرانسه تنها کشورهایی هستند که حضور زنان در پست‌ وزارت مساوی یا بیشتر از مردان است.

از سوی دیگر در کشورهای چون ایران، آذربایجان، برازیل، برونئی، عراق، لتونی، سنت وینسنت و گرنادین‌ها، پاپوآ گینه نو، عربستان سعودی، تایلند و وانواتو هیچ زنی در پست وزارت قرار ندارد.

حضور زنان در سطوحی چون رهبری جریان‌های سیاسی ۷.۲ درصد، در نخست وزیری ۶.۶ درصد و ریاست جمهوری ۵.۲ درصد است.

افغانستان با ۱۶.۱ درصد و ایران با ۶.۵ درصد در گروه کشورهایی با کمترین میزان مشارکت زنان در مناصب کلیدی قرار دارند.

در افغانستان مطابق قوانین انتخاباتی تبعیض مثبت نسبت به زنان جاری است و شماری از کرسی‌های مجلس به زنان تعلق دارد.

طی دو دهه گذشته، میزان حضور زنان درمناسب سیاسی مهم رشد قابل توجهی داشته است. این میزان از ۱۱.۸ در سال ۱۹۹۸ به ۱۷.۸ در سال ۲۰۰۸ و نهایتا به ۲۳.۵ درصد در زمان حال رسیده است.

یکی از نقاط قابل توجه افزایش تعداد زنان سیاستمدار در آفریقا و خاورمیانه است که در دو دهه گذشته از ۳ درصد به حدود ۱۷ درصد رسیده است.

با این حال نابرابری در نرخ مشارکت زنان در سیاست بسیار مشهود است. زنان به عنوان نیمی از جمعیت جهان تنها بخش کوچکی از دنیای سیاست را برعهده دارند. همچنین در برخی از کشورها حضور زنان در مناصب سیاسی مشخص امکان پذیر نیست.