تمیم عاصی

۱. این مذاکرات فعلا نهایی نبوده و تنها میان نماینده گان طالبان، امریکا، پاکستان و قطر صورت گرفته است. حکومت و مردم افغانستان در آن هیچگونه حضوری نداشته اند.

۲. معلوم نیست که مسوده موافقت نامه چیست و بالای کدام مفادات آن توافق شده است و کدام آن توافق نشده است.

۳. متاسفانه رقابت های ناسالم میان طالبان روسی و ایرانی و طالبان عربی و قطری امکان زد و خورد های داخلی و حتا انشعابات مسلحانه را در درون طالبان آغاز کند.

۴. تا هنوز معلوم نیست که طالبان در میز مذاکره با حکومت افغانستان خواهند نشست ‌ویا خیر؟ و اگر بنشینند خواست های اساسی شان چی خواهد بود؟

۵. ایجاد حکومت موقت را حکومت و سیاسیون افغان رد کرده اند؟ آیا این ما را به بن بست نخواهد برد؟

۶. روابط ریس جمهور غنی با زلمی خلیلزاد تیره و ناسالم است و دلیل اساسی آن اختلاف نظر ها دو جانب روی صلح و کشمکش های سال‌های پیشین شان میباشد. آیا ریس جمهور و دیگر سیاسیون افغان بنا به عقده های شخصی و منافع گروهی خواهند گذاشت که خلیلزاد قهرمان صلح از میان شان بیرون آید؟

۷. تا هنوز بازی صلح کابلوف و عباس عراقچی معلوم نیست. آیا ایران و روسیه خواهند گذاشت که یک صلح امریکایی – عربی کامیاب گردد؟

۸. صلح و صلح سازی در افغانستان یک پروسه نهایت شکننده و قابل برگشت است. آیا افراد و گروهایکه منافع شان در ادامه جنگ است در هردو طرف (حکومت افغانستان و طالبان) خواهند گذاشت که صلح بیاید.

۹. طالبان وعده قطع روابط با القاعده و دیگر سازمان های تروریستی و جنگجویان خارجی را داده اند. این کار غیر عملی بوده چون طالبان خود ارادیت نداشته چون این جنگجویان خارجی برای طالبان مشورت های نظامی و کمک های مالی هنگفت فراهم مینمایند. طالبان هیچوقت این خود کشی سیاسی و نظامی را نخواهند کرد.

۱۰. متاسفانه در این بازی امریکا به فکر یک خروج با عزت و زود هنگام است و منطقه به فکر معامله و باجگیری/امتیاز گیری ولی در این میان افغان‌ها و حکومت افغانستان قربانی اصلی و امتعه معامله اند.

صلح افغانستان یک جاده پرپیچ و خم و نهایت شکننده خواهد بود. ذوق زده نشوید و منتظر بمانید تا چی عملی خواهد شد.